کفش ایمنی

کفش ایمنی چیست و هر کدام از مدل های آن چه ویژگی هایی دارد.

کفش کار یا کفش ایمنی نوعی کفش است که برای استفاده در محیط کار طراحی و ساخته می شود. از آنجایی که پا قلب دوم و قلب عصب بدن یاد می شود، حفاظت از آن اهمیت بسیار زیادی دارد، بنابراین هنگام کار باید از پاها به خوبی محافظت شود تا آسیب نبینند. کفش های ایمنی به صورتی طراحی و ساخته می شوند که بر اثر ضربه و افتادن اجسام، پا کمترین آسیب را ببیند و از قطع شدن انگشت ها جلوگیری کند، از طرفی باید موارد بهداشتی و ارگونومیکی پاها به خوبی حفظ شود. نوع قرار گرفتن پا در کفش مستقیماً با فرم ستون فقرات ارتباط دارد، بنابراین نباید از کفش هایی استفاده کرد تا به اسکلت بدن و سلامت ستون فقرات و کمر فشار وارد شود. از نظر بهداشتی نیز چنانچه از کفش های غیر استاندارد و با آستری نامرغوب استفاده شود فرد دچار میخچه و باکتری و قارچ و بوی نامطبوع پا خواهد شد.
پس از صحبت سلامت به قسمت ظاهری می رسیم. کفش کار نباید به نحوی باشد که فرد با میل و رغبت از آن استفاده کند و تنها مجبور به استفاده از آن نباشد.
در محیط های کار و فعالیت افراد افتادن وسایل و اشیاء مختلف امری طبیعی به شمار می رود، مهمترین وظیفه کفش ایمنی محافظت از پا در برابر برخورد اجسام و اشیاء در حال افتادن روی پاهاست. از دیگر وظایف کفش ایمنی جلوگیری از لغزش پا و سر خوردگی است. در محیط هایی که در هنگام کار با الکتریسیته سر و کار دارند نیز کفش ایمنی می تواند از برق گرفتگی افراد جلوگیری کند. بنابراین کفش ایمنی برای کار بسیار مهم است و حتماً از آن باید استفاده شود.
کفش ایمنی یکی از تجهیزات ایمنی، پاپوشی است که هنگام کار افراد پا می کنند تا از خطرات احتمالی جلوگیری کنند. از نظر ظاهر این کفش ها با کفش های معمولی تفاوت هایی دارند و وزن بیشتری نسبت به آنها دارد. درون کفش های کار لایه فلزی کار شده تا قوی تر باشند و استحکام  بیشتری داشته باشد. کفش کار انواع مختلفی دارد که به بررسی آنها می پردازیم.
کفش ایمنی با سرپنجه فولادی
کفش کار با سرپنجه فولادی رایج ترین کفش ایمنی شناخته شده است و محبوبیت بسیار زیادی هم دارد. زیر این نوع کفش های ایمنی “پی یو” کار شده است که این امر مزایای زیادی از جمله سبک بودن کفش، ضد لغزندگی و ضد سایش بودن کفش را شامل می شود. این نوع از کفش های کار برای محیط های اسیدی، محل های نفتی و روغنی و خط مونتاژ بسیار مناسب می باشد. نقطه ذوب مواد پی یو ۸۰ درجه سانتی گراد است.
کفش کار با سرپنجه فولادی و زیره تی پی یو – پی یو
پس از مواد پی یو مواد دیگری نیز در عرصه تولید کفش ایمنی ورود کرده است که مقاومت بیشتری در برابر خوردگی و حرارت و ساییدگی نسبت به مواد پی یو دارند. این مواد که نام آنها تی پی یو است، معمولاً با مواد پی یو ترکیب می شوند و مناسب محیط هایی است که غلظت اسیدی آنها بیشتر است و همچنین محیط هایی لغزندگی بیشتری دارند، می باشند. کفش های ایمنی تی پی یو معمولاً سنگین تر از کفش های ایمنی با زیره پی یو هستند. نقطه ذوب مواد تی پی یو ۱۷۰ درجه سانتی گراد می باشد.
کفش ایمنی با زیره رابر (ruber) لاستیک
این نوع کفش ایمنی مقاوم ترین زیره کفش کار را دارد که برای محیط های کاملاً اسیدی و همچنین محیط هایی که حرارت بسیار بالایی دارند مناسب هستند. در محیط هایی که به عنوان مثال اسید سولفوریک ۹۸ درصد و یا اماکنی که کوره دارند باید از این نوع کفش های ایمنی استفاده کرد تا آسیبی به پاها وارد نشود. وزن کفش ایمنی با زیره رابر معمولاً بیشتر از دو نوع اول می باشد و نقطه ذوب آنها ۲۷۰ درجه سانتی گراد می باشد.
کفش ایمنی با پنجه کامپوزیت
کفش های کار با سرپنجه کامپوزیت عایق برق هستند و در برابر جریان الکتریسیته محافظ هستند و هیچگونه فلزی در طراحی و تولید آنها به کار نمی رود. این نوع کفش های ایمنی در دو نوع فشار ضعیف و فشار قوی تولید می شود و بسته به مکانی که از آن استفاده می شود، انتخاب می شود.

به دلیل نوسانات بازار و نرخ ارز قیمت ها در هر لحظه متفاوت هستند، بنابراین جهت اطلاع از قیمت ها می توانید با شماره داخل سایت تماس حاصل نمایید.